Dakisolatienorm ingaande vanaf 1 januari 2021
Op 1 januari 2015 is de dakisolatienorm in werking getreden. De norm bepaalt dat alle zelfstandige woningen in Vlaanderen over dakisolatie moeten beschikken, of het nu gaat om een eengezinswoning, een appartement of een studio. Voor kamers en daken kleiner dan 2m² geldt deze verplichting niet.
De regeling vanaf 01/01/2020
Vanaf 1 januari 2020 kan men ook aan de dakisolatienorm voldoen als de energiescore van de woning vastgesteld is in een EPC. Deze dient lager te liggen dan de grenswaarde die de Vlaamse regering heeft vastgesteld. Deze grenswaarden zijn:
- 600 kWh/m² voor een open bebouwing
- 550 kWh/m² voor een halfopen bebouwing
- 450 kWh/m² voor een gesloten bebouwing
- 400 kWh/m² voor een appartement
Wijziging in de dakisolatienorm vanaf 1 januari 2021
In de periode tussen 01/01/15 en 31/12/20 kende men strafpunten toe aan een woninghuurpand indien deze niet aan de isolatienorm voldeed. Een woning werd ongeschikt verklaard voor verhuur als de grens van 15 strafpunten werd bereikt.
Sinds 1 januari 2021 worden de technische verslagen gebruikt bij woninginspectie onderverdeeld in drie categorieën. Er wordt dus niet langer gewerkt met strafpunten. Het ontbreken van (voldoende) dakisolatie wordt beoordeeld op het niveau van de woning en niet meer op het niveau van het volledige gebouw. Het ontbreken van dakisolatie resulteert niet meer automatisch in een gebrek voor alle appartementen/studio’s in het gebouw. Als de energiescore van de woning voldoet, is er geen quotering voor de woning in kwestie.
De eigenaar zal zelf moeten aantonen dat hij voldoet aan de dakisolatienorm. Hij kan dit doen door een EPC-attest voor te leggen met een voldoende energiescore of door aan te tonen dat er dakisolatie aanwezig is. Die wijziging vloeit voort uit het feit dat de woningcontroleur geen destructief onderzoek mag uitvoeren en zich alleen kan beroepen op visuele vaststellingen.
- Categorie I: klein gebrek dat niet kan zorgen voor een verklaring tot ongeschiktheid of onbewoonbaarheid.
- Categorie II: ernstig gebrek dat geen direct gevaar met zich meebrengt voor de veiligheid of de gezondheid van de bewoner. Eén ernstig gebrek zorgt voor een verklaring tot ongeschiktheid van het onroerend goed. Het pand mag in dat geval niet meer verhuurd worden.
- Categorie III: ernstig gebrek dat een dringend gevaar met zich meebrengt of zorgt voor een mensonwaardige toestand voor de bewoner. Eén ernstig gebrek zorgt voor een verklaring tot onbewoonbaarheid van het onroerend goed. Het pand mag in dat geval niet meer verhuurd worden.
Hoe gebeurt de controle?
De woningcontroleur gaat na of er voor de woning een EPC beschikbaar is (door een rechtstreekse controle op de EPC-databank van de Vlaamse overheid of navraag bij het VEA) en kijkt naar de algemene energiescore en de informatie over dakisolatie in het EPC. Hij vinkt geen gebrek bij dakisolatie aan als:
- de algemene energiescore in het EPC lager is dan de door de Vlaamse regering vastgestelde grenswaarde (bijvoorbeeld een appartement met een energiescore van 400 kWh/m²)
- het EPC een feitelijk vastgestelde R-waarde vermeldt van minimum 0,75 m² K/W en de R-waarde geen default-waarde is.
Bij gebrek aan een EPC, een te hoge energiescore van de woning, ontbrekende info over dakisolatie of te lage R-waarde op het EPC, gaat de woningcontroleur over tot visuele vaststelling. Hij vinkt het gebrek bij dakisolatie aan als hij vaststelt dat dakisolatie ontbreekt.
Als het niet mogelijk is om ter plaatse visueel vast te stellen dat er dakisolatie is, moet de eigenaar de aanwezigheid van dakisolatie aantonen of alsnog een EPC laten opmaken en dat voorleggen.
Meer informatie kan je vinden door de website van de Vlaamse Overheid te raadplegen of via deze link: www.wonenvlaanderen.be
Heb jij nog meer prangende vastgoedvragen? Neem dan vrijblijvend contact met ons op en wij geven jou graag een woordje uitleg!